امروزه رمزارز ها یک پدیده جهانی شده اند که بیشتر آدما اونا رو میشناسند، ولی تعداد کمی اونا رو میفهمند در سال شما به سختی میتونید که یک بانک، شرکت حسابداری، شرکت نرم افزاری یا دولت بزرگی رو پیدا کنید که در مورد رمزارز ها تحقیق نکرده باشه و یا یک پروژه بلاکچین رو شروع نکرده باشه.

خارج از اخبار و هیاهوها، بیشتر مردم ، مفاهیم پایه رو نمیتونند بفهمند ؛ پس بیاید کل قضیه رو بررسی کنیم.

رمزارز ها چی هستند؟

در سال 2008 ساتوشی بیت کوین رو به عنوان یک سیستم پولی الکترونیکی همتا به همتا درست کرد.

برای ایجاد پول الکترونیکی شما به یک شبکه پرداخت با حسابهای کاربری،مانده حسابها و تراکنشها نیازمندید. فهم اینها آسان است.

یکی از بزرگترین چالشهای هر شبکه پرداخت، جلوگیری از دوبار خرج کردن است ؛ یعنی جلوگیری از خرج کردن دوباره یک پول توسط یک موجودیت.

معمولا این کار توسط یک سرور مرکزی انجام میشود که تاریخچه همه مانده حسابها را نگه میدارد. در یک شبکه توزیع شده ، شما همچین سروری ندارید، پس لازمه که همه موجودیت های شبکه این کار رو انجام بدن.

هر عضو شبکه باید یک لیست کامل از تراکنشها داشته باشد تا تراکنشهای آتی را برای معتبر بودن و یا دوبار خرج کردن، چک کند. ولی چطوری این موجودیتها برروی این تاریخچه ها اجماع دارند؟

اگر اعضای شبکه بر روی یک مانده حساب کوچک اختلاف داشته باشند همه چیز از هم می پاشد. اونا به یک اجماع مطلق نیازمندند. هیچ کس نمیدونست چطوری به همچین چیزی میشه دست یافت ؛ تا اینکه ساتوشی ممکن بودنش رو اثبات کرد.

رمزارز ها یک بخش کلیدی این راه حلند؛ برای تشریح این موضوع ، ما به تراکنشهای در شبکه نگاه میکنیم.

یک تراکنش فایلی است که میگه باب ایکس بیت کوین به آلیس داده که به طور دیجیتال توسط باب امضا شده، بعد از امضا این تراکنش در شبکه منتشر میشه و از یک عضو به بقیه اعضا ارسال میشه.

این یک تکنولوژی همتا به همتای استاندارده؛ هیچ چیز ویژه ای اینجا رخ نمیده

بعد از یک زمان مشخص تراکنش تأیید میشه و این کار اونا توی یه شبکه رمزارزه ؛ اونا تراکنشها رو میگیرن، مهر تأیید میزنند و در شبکه منتشرشون میکنند.

بعد اینکه یک تراکنش توسط یک ماینر تأیید شد؛ هر گره باید اونو توی پایگاه داده خودش اضافه کنه. این تراکنش باید عضوی از بلاکچین بشه؛ برای اینکار، به ماینرها با رمزارزی مثل بیت کوین پاداش داده می شود.

هرکسی میتونه ماینر بشه. فقط لازمه که بخشی از توان کامپیوترش رو استفاده کنه تا برای انجام این کار واجد شرایط بشه.

هر ماینری برای حل یک مسئله رمزنگاری، رقابت میکنه؛ بعد از پیدا کردن راه حل یک ماینر میتونه تراکنش رو تأیید کنه و اونو به بلاکچین اضافه کنه.

جهت تشویق مبلغی در قالب رمزارز از شبکه دریافت میکنه، به این ترتیب شبکه ای از عاملین مستقل از لحاظ اقتصادی تشویق میشن تا درستی تاریخچه تراکنش را حفظ کنند.

خب، این کلیت ماجرا بود؛ رمزارز ها کلید مسئله پیچیده پول دیجیتال هستند که ساتوشی اونو حل کرد. که چگونه به حفظ یکپارچگی و اجماع در بین عاملین مستقل و به طور بالقوه مخرب، پرداخت رمزارزها اساساً یک مشوق مالی هستند که به هرکسی که مایل به حفظ امنیت شبکه است، داده میشوند.