استراتژی معاملاتی چیست؟

استراتژی معاملاتی روشی برای خرید و فروش در بازار است که مبتنی بر قوانین از پیش تعیین شده‌ای است که برای تصمیم‌گیری در مورد معاملات استفاده ‌می‌شود. استراتژی معاملاتی را ‌می‌توان مشابه یک طرح تجاری در نظر گرفت که در برگیرنده تمامی عوامل و شرایط ضروری مختلف برای یک سرمایه‌گذار ‌می‌باشد. در این پست با ما همراه باشید تا با این نوع از استراتژی بیشتر آشنا شوید.

استراتژی معاملاتی چیست؟

استراتژی معاملاتی روشی برای خرید و فروش در بازار است که مبتنی بر قوانین از پیش تعیین شده‌ای است که برای تصمیم‌گیری در مورد معاملات استفاده ‌می‌شود.

استراتژی معاملاتی را ‌می‌توان مشابه یک طرح تجاری در نظر گرفت که در برگیرنده تمامی عوامل و شرایط ضروری مختلف برای یک سرمایه‌گذار ‌می‌باشد. این استراتژی اصولا از سه مرحله مهم برنامه‌ریزی‌، قرار دادن و اجرای معاملات تشکیل شده است. لازم به ذکر است که در هر کدام از مراحل، تغییر معیارهای مربوط به استراتژی با توجه به تغییرات انجام شده در بازار اندازه‌گیری ‌می‌شوند. غالبا استراتژی معاملاتی بر اساس فناوری و اصول بنیادی می‌باشند. همچنین، آنها از اطلاعات کمی ‌قابل کاربرد به منظور تعیین دقت بهره ‌می‌گیرند. در این پست با ما همراه باشید تا با این نوع از استراتژی بیشتر آشنا شوید.

در امور مالی، یک استراتژی معاملاتی یک برنامه ثابت است که برای دستیابی به بازدهی سودآور به صورت طولانی یا کوتاه مدت در بازارها طراحی شده است. مهمترین دلایلی که یک استراتژی تجاری به درستی تحقیق می‌کند، قابلیت تأیید، کمی بودن، ثبات و عینیت آن است.

برای هر استراتژی تجاری، باید دارایی‌هایی را برای تجارت، نقاط ورود / خروج و قوانین مدیریت پول تعریف کنید. مدیریت بد پول می‌تواند یک استراتژی سودآور بالقوه را بی‌سود کند.

استراتژی‌های معاملاتی مبتنی بر تحلیل بنیادی یا فنی یا هر دو است. آنها معمولا با آزمایش مجدد، جایی که فرآیند باید از روش علمی پیروی کند، و با آزمایش رو به جلو (“تجارت کاغذ”) که در یک محیط تجارت شبیه‌سازی شده آزمایش شده‌اند، تأیید می‌شوند.

اصطلاح استراتژی معاملاتی به طور خلاصه می‌تواند توسط هر طرح ثابتی برای معامله ابزار مالی مورد استفاده قرار گیرد، اما کاربرد عمومی این اصطلاح در معاملات با کمک رایانه است، جایی که یک استراتژی معاملاتی به عنوان برنامه رایانه‌ای برای تجارت خودکار اجرا می‌شود.

درک استراتژی‌‌های معاملاتی

با توجه به مطالب بیان شده، استراتژی معاملاتی شامل برنامه سرمایه‌گذاری و تجاری است که اهداف مختلف سرمایه‌گذاری‌، تاب آوری ریسک‌، برنامه‌ریزی زمانی و اثرات مالیاتی را تعیین ‌می‌کند. ایده‌‌های مختلف و بهترین راهکار‌‌ها باید مورد تحقیق و تصویب قرار گرفته و به آنها پایبند باشید. برنامه‌ریزی برای معاملات شامل توسعه روش‌‌هایی است که شامل خرید و فروش سهام‌، اوراق قرضه‌، ETF یا سایر سرمایه‌گذاری‌‌ها بوده و ممکن است به معاملات پیچیده‌تری مانند اختیارات یا معاملات آتی گسترش یابد.

قرار دادن معاملات به معنای همکاری با کارگزار یا دلال و شناسایی و مدیریت هزینه‌‌های معاملاتی از جمله سود‌ و کارمزد است. پس از اجرای ‌موقعیت‌‌های معاملاتی، آنها باید مورد نظارت و مدیریت قرار گیرند‌. علاوه براین، میزان ریسک‌پذیری و بازده به دست آمده، نتایج نمونه‌کارها در معاملات و اثرات مالیاتی اندازه‌گیری ‌می‌شود. پیامدهای مالیاتی بلند مدت در معاملات، یکی از عوامل اصلی است که ممکن است در برگیرنده سودهای سرمایه‌ای یا استراتژی‌‌های برداشت ضرر مالیات برای جبران سود باشد.

تدوین استراتژی معاملاتی

استراتژی معاملاتی به اشکال مختلفی وجود دارد‌، اما معمولا بر اساس فناوری یا اصول بنیادی می‌باشند. موضوع مشترک این استراتژی‌ها، اعتماد آنها به اطلاعات کمی ‌قابل اطمینان است که ‌می‌توانند برای بررسی مجدد مورد آزمایش قرار گیرند.

استراتژی‌‌های معاملاتی تکنیکی، به منظور تولید سیگنال‌‌های تجاری وابسته به شاخص‌‌های فنی می‌باشند. معامله‌گران فنی معتقدند که همه اطلاعات اوراق بهادار، در قیمت آن مشخص است. به عنوان مثال‌، یک استراتژی معاملاتی ساده ممکن است شامل میانگین متقاطع متحرک باشد که به واسطه آن میانگین متحرک کوتاه مدت از بلند مدت یا بالاتر از آن خواهد گذشت.

این در حالی است که استراتژی معاملاتی بنیادی، فاکتورهای اساسی را در نظر ‌می‌گیرند. به عنوان مثال‌، سرمایه‌گذار می‌تواند مجموعه‌ای از معیارهای غربالگری مختلف را برای ایجاد فهرست مناسبی از فرصت‌‌ها در نظر داشته باشد که آنها با توجه به تجزیه و تحلیل عواملی مانند رشد درآمد و سودآوری تدوین ‌می‌شوند.

نوع سوم استراتژی معاملاتی وجود دارد که در چند وقت اخیر برجسته شده است. یک استراتژی معاملاتی کمی ‌مشابه تجارت فنی است، به این دلیل که از اطلاعات مربوط به سهام برای رسیدن به تصمیم خرید یا فروش استفاده ‌می‌کند. در این نوع از استراتژی معاملاتی، ماتریس عوامل در نظر گرفته شده، به منظور تعیین هدف خرید یا فروش اوراق بهادار، در مقایسه با تجزیه و تحلیل فنی‌، بطور قابل ملاحظه‌ای بزرگتر است. معمولا معامله‌گران کمی برای استفاده از ناکارآمد بازار و انجام معاملات به صورت سریعتر و از طریق فناوری، ‌از تحلیل‌های مختلفی مانند آنالیز رگرسیون، تجزیه و تحلیل داده‌‌های فنی‌ و قیمت بهره می‌گیرند.

توسعه استراتژی‌های تجاری

از استراتژی‌‌های معاملاتی برای جلوگیری از سوگیری‌‌های مالی رفتاری و اطمینان از نتایج سازگار استفاده ‌می‌شود. به عنوان مثال‌، معامله‌گران طبق قوانین مربوط به زمان خروج از معاملات، کمتر در معرض اثر اختیار قرار ‌می‌گیرند‌، که باعث ‌می‌شود سرمایه‌گذاران سهام‌‌هایی را که ارزش خود را از دست داده‌اند، نگه دارند و سهام ارزشمند خود را بفروشند. به منظور تعیین میزان  سازگاری، استراتژی‌‌های معاملاتی را ‌می‌توان در شرایط مختلف بازار مورد بررسی و آزمایش قرار داد.

توسعه استراتژی‌های سودآوری تجاری دشوار است و احتمال اعتماد بیش از حد به استراتژی وجود دارد. به عنوان مثال‌، احتمال این وجود دارد که یک معامله‌گر از منحنی استراتژی معاملاتی برای آزمایش مجدد داده‌‌های خاص بهره بگیرد‌ و در وی اعتماد کاذب ایجاد شود ممکن است این استراتژی از نظر تئوری براساس داده‌‌های بازار گذشته به خوبی کار کرده باشد‌، اما عملکرد گذشته تضمین کننده موفقیت آینده در شرایط بازار و در زمان واقعی نباشد.