۱. چرا ما به انواع مختلف سفارش نیاز داریم ؟
انواع مختلفی از سفارش ها وجود دارند، به طوری که فردی که فرمانی برای خرید یا فروش داراییها را ارائه میدهد، کنترل خود را پس از ورود به بازار حفظ میکند. به طوری که شخصی که سهام، کالا یا ارز میخرد یا می فروشد، میتواند با یک دستورالعمل ساده این کار را انجام دهد.
هنگام ترید کریپتوکارنسی یا دارایی های دیگر و کلیه سفارشات در بورس به شکلی در می آیند که تعیین میکنند نحوه پردازش سفارش ها و زمان اجرای آنها چیست. علاوه بر این، می توان دستوراتی ویژه داد که پارامترهای آنها را افزایش دهد، غالباً با هدف کنترل زمان اجرا. کمپانی Nasdaq یک بار دارای ۱۳۶ نوع سفارش بود که توسط افراد دارای مدرک دکتری علوم کامپیوتر ، فیزیک و ریاضیات که در تجارت با فرکانس بالا تخصص داشتند طراحی شده بودند و منطق خستگی ذهن را در مکانیزم خود اجرا می کردند. با این حال، تمام این سفارشات فقط مشتقاتی از دستورات پایه ی “حد” و “بازار” بودند.
اگر میخواهید یک تریدر آگاه باشید، شناخت انواع سفارش های اساسی ضروری است. در ادامه ما لیستی از تمام انواع اصلی سفارش و دستورالعملهای مربوط به زمان را که می توان آنها را در تبادلات مختلف اجرا کرد ارائه می کنیم.
۲. سفارش به قیمت بازار (Market Orders)
سفارش به قیمت بازار اساساً ابتدایی ترین نوع سفارش است و صرفاً یک دستورالعمل برای خرید یک دارایی با بهترین قیمت فعلی است.
در این نوع سفارش، خریدار میگوید: “من این را اکنون با بهترین قیمتِ در دسترس میخواهم.” این جمله تضمین می کند که سفارش حتما اجرا می شود اما بدون در نظر گرفتن قیمت آن. در میان مبتدیان، این نوع سفارش اغلب سادهترین نوع سفارش است، و میتواند زمانی که شما میخواهید به سرعت وارد یا خارج شوید و نقدینگیتان فراوان است، مفید باشد. بد نیست بدانید کاربرانی که سفارشاتِ به قیمت بازار ثبت می کنند اصطلاحاً “گیرنده” محسوب می شوند، زیرا این سفارشات بلافاصله در دفتر سفارشات مورد تطبیق قرار میگیرند. دسته ی دیگری که مخالف این گروه عمل می کنند را اصطلاحاً “سازندگان” می نامند که در مورد آنها بحث خواهیم کرد.
۳. سفارش محدود (Limit Orders)
سفارش محدود سفارشی است که در آن، خرید یا فروش در یک قیمت مشخص یا بهتر از آن انجام میشود. سفارشات محدود ممکن است با توجه به شرایط بازار، تکمیل شوند یا نشوند. این سفارشات فقط در قیمتی که مشخص شده و یا بهتر از آن انجام میشود.
در حالی که سفارشاتِ به قیمت بازار، بلافاصله انجام می شوند، سفارشاتِ محدود، با قیمت از پیش تعیین شده اجرا می شوند، که به طور کلی خرید یا فروش در یک قیمت مشخص یا بهتر از آن انجام میشود. به عنوان مثال، شما اعتقاد دارید که قیمت بیت کوین در حال سقوط است. سفارش محدود به شما اجازه می دهد با ارسال سفارش به دفتر سفارشات، قیمت سفارش را به عنوان مثال ۵۰۰ دلار زیر قیمت فعلی بازار تعیین کنید. اگر بیت کوین به آن قیمت سقوط کند، سفارش شما در دفتر سفارشات اجرایی می شود و معامله با قیمت مطلوب شما انجام می شود. این روند به معامله گران اجازه می دهد تا محدودیت ها را تعیین کرده و خطرات را کنترل کنند. به این ترتیب، به معامله گران این امکان را می دهند که بدانند محدوده قیمت آنها تعیین شده است و مجبور نیستند برای اجرای معاملات مورد نظر خود، مرتباً بازار را رصد کنند. دلیل این که کاربرانی که سفارشات محدود می دهند را به عنوان “سازندگان” یاد میکنند این است که آن ها به معنای واقعی کلمه بازار را “ایجاد” می کند.
لازم به ذکر است که این احتمال وجود دارد که حتی اگر قیمت بازار به حد مجاز برسد، یک سفارش محدود اجرا نشود. این امر میتواند زمانی اتفاق بیفتد که چندین سفارش محدود در یک قیمت مشخص وجود داشته باشند، و در اغلب موارد، اینها باید براساس “اولویت قیمت – زمان” اجرا شوند. این بدین معنی است که ابتدا سفارشات بر اساس قیمت رتبه بندی می شوند، و در قدم بعد اگر قیمت ها یکسان بود آن ها بر اساس تقدم و تاخر در زمان ثیت رتبه بنده می شوند. همچنین ممکن است قیمت قبل از رسیدن به سطح قیمت شما تغییر کند و این برای ایجاد یک سطح روانی است که تشویق به تنظیم قیمت کمی بالاتر (برای مناقصه) یا کمی پایین تر (برای پیشنهاد) میکند. برای مثال، ۱۰۱۰۰ دلار (برای مناقصه) به جای ۱۰۰۰۰ دلار. البته، سایر تریدرها از این تاکتیک به خوبی آگاه هستند، بنابراین گاهی اوقات نگاه به دفتر سفارشات برای دیدن قیمتها، مفید است، چرا که این سطوح “روانی” ممکن است بسته به نوع شرکت کنندگان در بازار تغییر کنند.
۴. سفارش ایستا (Stop Orders)
سفارش ایستا نوعی از سفارش است که به سفارش با قیمت بازار (market order)شباهت زیادی دارد. ارسال این نوع از سفارش برای خرید یا فروش در بهترین قیمت است اما فقط زمانی که قیمت به یک حد مشخص رسیده باشد.
وجه تمایز ظریف است، اما تفاوت اصلی این است که سفارشات محدود در دفتر سفارشات قرار دارند و می توانند توسط هر کسی مشاهده شوند، در صورتی که سفارشات ایستا تا زمان تحقق شرایط ارائه نمی شوند و می توانند انعطاف پذیری بیشتری را به معامله گران بدهند.
در اصل یک سفارش ایستای بازاری (Stop Market Order) می گوید: “اگر قیمت به X رسید، سریعاً بخرید و بفروشید.” این بدان معنا نیست که شما لزوماً قیمت X را دریافت خواهید کرد، اما با رسیدن به آن قیمت، بلافاصله سفارش با قیمت بازار برای خرید با بهترین قیمت فعلی قرار می گیرد. در حالی که یک سفارش ایستای محدود (Stop limit Order) می گوید: “اگر قیمت به X رسید، برای خرید یا فروش در Y سفارش دهید.” توجه داشته باشید که X و Y می توانند یکسان هم باشند. بنابراین، از لحاظ تئوری می توانید این گونه معامله کنید که “اگر بیت کوین به ۱۰۰۰۰ دلار رسید، سفارش خرید آن را بدهید، اما فقط به قیمت ۱۰،۰۰۰ دلار.” در روش دیگر، شما می توانید اینگونه تنظیم کنید: “اگر بیت کوین به ۱۰۰۰۰ دلار رسید، سفارش خرید آن را بدهید، اما فقط با ۱۰۱۰۰ دلار.” معامله گران با ترکیب این لایه های دستورالعمل می توانند استراتژی های پیچیده ای ایجاد کرده و ریسک را به طور موثرتری مدیریت کنند.
۵. سفارش مقیاس شده (Scaled Order)
سفارشات مقیاس شده از چندین سفارش محدود برای خرید یا فروش آن هم به صورت تدریجی استفاده می کنند. در نتیجه میتوان به طور متوسط تاثیر نوسانات بازار در طول زمان و همچنین اثرات ناشی از یک سفارش بزرگ را کاهش داد.
گاهی اوقات، یک معامله گر می خواهد چندین خرید کوچک در طیف وسیعی از قیمت ها را انجام دهد که در تضاد با خرید های بزرگ با قیمت ثابت است. دو دلیل برای انجام این کار وجود دارد، و یکی از آنها “میانگین هزینه دلار” است. اساسا، معامله گران اغلب میایستند تا ارزش معامله ی آن ها بیشتر شود، اگر متوسط خرید یا فروش آنها را با معاملاتی تشکیل دهند که زمانی که بازار در جهت مطلوب حرکت میکند، اجرائی شوند. این امر منجر به کاهش نوسانات بازار میشود و به طور متوسط میتواند نتایج بهتری را برای معامله گران در خرید یا فروش بدست آورد.
دلیل دیگر این نیست که به بازار نشان دهیم یک سفارش بزرگ در صف اجرا خواهد ماند. این کار برای به حداقل رساندن اثر تجارت شما بر روی بازار است. نه تنها سفارشات بزرگ میتوانند تاثیر قابلتوجهی بر بازار با تغییر قیمت ها داشته باشند، بلکه میتوانند با تاثیر گذاشتن بر سایر معامله گران، اثرات روانی نیز بر جای بگذارند. به منظور اجتناب از این امر، خرید یا فروش انبوه را می توان به عنوان مثال، به ۱۰ سفارش کوچکتر که در دامنه قیمت مورد نظر قرار گرفته اند، تقسیم کرد. و در نظر دیگران، این فقط یک فعالیت معمولی در دفتر سفارشات است.
۶. دستور العمل های زمان محور (Time-In-Force)
دستورالعمل های زمان محور می توانند با قرار دادن محدودیت زمانی، سفارشات محدود را برای اجرا یا لغو مدیریت کنند. چنین چیزی باعث افزایش سطح کنترلی یک معامله گر می شود و شانس فراموش کردن سفارش قدیمی ای که شاید دیگر نخواهند را از بین می برد.
بیایید بگوییم که یک معامله گر از هفته ها قبل سفارشی قدیمی را در دفتر سفارشات ثبت کرده است که دیگر مطابق با شرایط فعلی مطلوب نیست. در صورت عدم بررسی، این سفارش می تواند اجرایی شده و برای شخصی که آن را ثبت کرده اشتباهی هزینه بر باشد. برای جلوگیری از این امر، معامله گران می توانند دستورالعمل های “زمان محور” را بر روی سفارشات تنظیم کنند تا مدت زمان فعال بودن سفارشات اجرا نشده را محدود کنند.
ساده ترین دستورالعمل “خوب است تا زمان ابطال” نام دارد، که به سادگی می گوید، “آن را در دفتر سفارشات فعال نگه دارید تا زمان اجرایی شدن یا لغو شدن توسط من.” این بدیهی است که پیش فرض بسیاری از معاملات این دستور است، زیرا کلا دستور العمل خاصی به حساب نمی آید. همچنین “دستورات فوری یا لغو” نیز وجود دارند که در صورت اجرایی نشدن به محض قرار گرفتن در دفتر سفارشات، بطور خودکار لغو می شوند. به همین ترتیب، دستورالعمل “اجرا یا لغو” سفارشی را که توسط سفارش دیگری کاملا اجرایی و به اصطلاح پر (Filled) نشده لغو می کند.
سپس دستورالعمل سفارش “روز” وجود دارد. بدین معنی است که اگر سفارش تا پایان روز معاملاتی اجرایی نشود، این سفارش به راحتی لغو می شود. برای انعطاف پذیری بیشتر، معامله گران می توانند از دستورالعمل “خوب است تا تاریخ/زمان مشخص” استفاده کنند، که به این معنی است که یک سفارش تا زمان اجرایی شدن یا تا زمان از پیش تعیین شده ای فعال خواهد ماند.
۷. سفارشات تاخیری (Post-Only Orders)
آخرین نوع دستورالعمل که میتواند در منطق یک سفارش گنجانده شود، گزینه “تاخیری” است، که اطمینان حاصل میکند که یک سفارش زمانی ثبت شود که اگر و فقط اگر فورا اجرایی نشود.
اگر یک سفارش خرید (یا فروش) بلافاصله با یک سفارش مخالف فروش (یا خرید) مطابقت داشته باشد، سفارشات با هم تبادل میکنند و نتیجه آن تجارت و انجام معامله است. در بسیاری از مواقع، معامله گر در واقع نمی خواهد سفارش خود را ثبت کند اگر بلافاصله با سفارش مخالف دیگری پر شود. معامله گر می خواهد هنگام گذاشتن سفارشات محدود، از پرداخت هزینه خریدار اجتناب کند. این به ماهیت سازندگان و خریدارانی که قبلاً در مورد آنها صحبت کرده ایم، گره خورده است. به طور کلی، سفارشاتِ محدود نسبت به سفارشاتِ با قیمت بازار قیمت و عایدی کمتری خواهند داشت، زیرا آنها نقدینگی را ارائه می دهند. از این رو سفارشات تاخیری می گویند، “تنها زمانی سفارش ثبت شود که پس از ثبت بلافاصله با سفارشی مخالف پر نشود، برای جلوگیری از پرداخت هزینه خریدار.”
همانطور که تصور می کنید، با به کارگیری انواع سفارشات و دستورالعمل های مختلف سفارش، معامله گران می توانند کنترل قابل توجهی بر نحوه و زمان انجام معاملات داشته باشند. این پایه ای برای استراتژی های پیچیده است آن هم زمانی که با شاخص های مناسب و ابزارهای دیگر ترکیب می شوند. توجه داشته باشید که هر مبادله از هر نوع سفارش یا دستورالعمل پشتیبانی نمی کند، بلکه موارد اصلی مانند صرافی (Binance) یا پلتفرم کوینکس (Coinex) که یک پلتفرم معامله ی رمز ارز هاست همه چیز را در اینجا بیان می کنند. اکنون که تفاوت ها را درک کرده اید، باید بتوانید با افزایش اعتماد به نفس درک کنید که چگونه آنها کار می کنند، و این برای هر معامله گری ضروری است.